İznimin bitmesine 1 ay kala sokak sokak gezmek yerine eve tıkılıp kalmış durumdayız Saner'le beraber. Düşünüyorum da iyi ki kışın doğmamış Saner. Tv'de izlenecek hiçbir şey bulamazken bişeylere odaklanıp yapmak için de pek zaman tanımıyor bebeğim. Ev darmadağınık, yapılacak işler, toparlanacak dolaplar, yıkanacak ütülenecek kıyafetler varken uyku da gözümden akıyor. Hiçbir şeyi planlayamıyorum. Dışarı çıkmak, alışveriş yapmak, akşam kocama yemek hazırlamak, yüzmek, saunada uyuyakalmak, pilates ve yoga yapmak, dans derslerine katılmak istiyorum ama hiçbir şey yapamıyorum. Saner ağlıyor, Onun da gözünden uyku akıyor ama uyuyamıyor. Bari hava güzel olsaydı da dışarı çıksaydık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder