aman uyanmasın..

Annanesindeki kalabalık yemek organizasyonu için öğleden sonra evden çıktık, yolda huzursuzlanmaması için sokağa çıktık, garaja girmek için arka sokaktan dolaşıp arabaya oturttuğumda hala uymamıştı. Sahil yoluna indiğimizde derin uykuya dalmıştı bile. Hava o kadar sıcaktı ki sokakta nefes almakta zorlanıyordum. Anneme vardığımızda hala uyuyordu. Çok değil, 1 saat sonra uyandı ve sanki bütün günü aç geçirmiş bir bebek gibi ağlamaya ve bana kızmaya başladı. Ben Onu kucağıma alıp, hazırlanana kadar minik ellerini yumruk yapıp öyle vuruyor ki kollarımıa inanamıyorum bazen Onun bir bebek olduğuna :) Bu periyot4-5 saat kadar sürdü.. Emzirdim, uyuttum, arabasına koydum, 10 dk sonra ağladı, kucağıma aldım, emzirdim, uyuttuğumu düşündüm, arabasına koydum, 10 dk sonra ağladı, kucağıma aldım... İkimiz de o kadar yapıştık ki birbirimize sıcaktan tenini tenimden ayırırken uyanıyordu artık. Bu yaz nasıl geçecek bilemiyorum? Daha sıcak yerlerde yaşayanlar ne yapıyorlar onu hiç bilemiyorum. Ben de çıldırma noktasına geldiğimde terasa çıkarttım, ve arabasında 5 saatlik bir uykuya daldı. Bütün gece Lal'in ve Tuna'nın çığlıkları arasında nasıl o kadar derin uyuyabildiğine de akıl erdiremiyorum. Eve döndüğümdeyse arabasından bile çıkartmadım aman uyanmasın da ben de uyuyum dedim ama bu pek mümkün olmadı:)