İnanılmaz zamanlar yaşıyoruz gerçekten.
Dün akşam, akşam saatlerinde :) 2 günlük sokağa çıkma yasağı ilan edildi. Saat 21:45 gibi açıklandı haberlerde ve 00:00'dan itibaren geçerli olacağı söylendi. Sokaklardaki karmaşayı sana anlatamam. Bakkalın önünde ekmek sırası oldu. Benzincinin önünde kalabalık. Sokakta herkes otoparkından arabalarıyla çıkıp sanki son alışverişlerini yapacak gibi koşturmaca içine girdiler. İşte o an anladım ki, emekler boşa gidiyordu. Gecenin bir yarısı semt pazarları kurulmuş, herkes sebze meyve alma derdine düşmüştü. Dayının söylediğine göre Şimşek Fırın'da ekmek 50 tl imiş. Normalde 1,50tl :)
Dün akşam yanımızda yatmak istedin, ayağını kaloriferde ısıtmamaya rağmen bu isteğini tabi ki kırmayıp, "peki" dedik. Yine üstümüzü açarak, kah tekme kah tokat geceyi sabah ettik üçümüz :)
Sokağa çıkma yasağı ilan edilince küçücük bakkalımız da kepenkleri açıp ekmek satışı yaptı.
Sabah uyandığımda saat 08:00'dı. Haftasonları 09:00'a kadar seni uyandırmama sözüm olduğu için hiç ses etmedim size :) Kombiyi kapattım, güneşe ve denize günaydın dedikten sonra terasta kitabımı okumaya başladım. Hayattan aşırı keyif alır bir halim var oğlum şu aralar tüm kötü haberlere rağmen.
Camı tıklatmana irkildim. Günaydınlaştıktan sonra kahvaltı hazırlığı için babanla birbirimize bakıp, ekmeğimizi yapmaya giriştik :) Bugün cumartesi olması rağmen Pazar kahvaltısı kıvamında bir sofra hazırladık. Senin en sevdiğin şekliyle, sürpizimizi hazırladık. Ev yapımı ekmek, sucuk ve menemen. Sonrasında da Nutella'lı ekmek :)
Bu fotoğraf da burada hatıra olarak kalsın istedim.
Saat neredeyse 18:00 oldu. Şu saate kadar herkes kendi havasındaydı. Baban resme başladı. Sen biraz test, biraz ipad, ben biraz kitap, az güneşlenme.
Oğlum sabahtan beri terasta oturuyorum ve inan bana sanki Dünya durmuş gibi bir sessizlik var. Kuşları ve martıların sesini duyuyorum sadece. Dakikalar boyunca araba geçmediği oluyor sokaktan. Martıları evcilleştirmişiz, kendileri denizden balık avlamak yerine camlarımıza konup çığlık atarak ekmek bekliyorlar.
Kuşlar ne çok ses çıkartıyorlarmış meğer. 2 günlük sokağa çıkma yasağına tanıklık ettiğim için kendimce tarihe tanıklık ediyorum. Ada manzaralı terasımda, içerden gelen La Boheme şarkısı ve martıların çığlıklarıyla şu anda huzurluyum. Az sonra haberleri açarak vaka ve ölü sayısını öğrenene kadar şu anın tadını çıkartıyorum. Umarım çok artarak ilerlemiyordur :(
Seni, babanı ve bizi seviyorum Oğlum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder