8 Mayıs 2010 Cumartesi

30 yaş..37 günlük..

saat 19:00 olduğunda oğlumu emzirirken gözleri dolu dolu yanağımdan öperek "nice senelere canım kızım" diyen annem 30 yıl önce beni kollarına aldığında bu anı hayal edemiyordu tabi. Şu anda da önce çocuklarını düşünen canım annem.
Çocukları arasında en şımarık kızının kapısını bir gün elinde çiçek ve bir de hediye poşetiyle çalmayı aklının ucundan bile geçiremeyen ve "hem anneler günün hem de doğumgünün kutlu olsun" diyen canım babam.
En disiplinli, uslu, sakin ve kardeşimle bana annelik de yapmış olan kapıyı açtığımda hediyemi evden alamamış olmanın verdiği sinir ve buruklukla gözlerinden alevler çıkarak "nice mutlu yıllara canım kardeşim" diyen ablam.
Şu anda saatlerce uzakta olan ve dün yanımızda olmak için can atan 25 yaşımıza kadar her gün kavga ettiğim, bazen de 'acımasızca' birbirine vurabilen :) (sen anladın keremcim) canım kardeşim.
27 yıllık hayatımın sonunda beni baba ocağından ayırabilecek tek adam 3 yıllık tanışıklığımızın sonunda bana aldığı ilk çiçek olan kırmızı güllerle ve muhteşem hediyesiyle doğumgünümü kutlayan canım kocam.
37 gün önce kucağıma aldığım canım oğlum.
Sizleri çok seviyorum. İyi ki doğmuşum ve sizlerleyim.

1 yorum:

  1. Canımsın, iyi ki varsın.
    Hediyeni herkesten önce alıp, hala verememiş olsam da biliyorum ki bizler biabirimizin en büyük hediyeleriyiz.

    YanıtlaSil